Het was weer een bijzonder week, afgelopen week. Grote Zus ging zo voor het eerst naar een echt popconcert, en nog wel van Katy Perry. Maar ook kreeg ik een mooie aanbieding via mijn werk voor goedkope kaartjes voor de musical The Lion King! Dat was al lange tijd een grote droom van de meiden, om daar naar toe te gaan. Natuurlijk werd er deze week ook gewoon gewerkt, gingen de meiden naar school en moest er van alles nog geregeld worden. Want zaterdag was het dan eindelijk zover en vlogen wij (zonder de kinderen) voor de verjaardag van mijn Australische host-mom in New York!
Zondag 27 mei
Vandaag moesten we allemaal een beetje bijkomen van het kinderfeestje van Kleine Zus. De meiden speelde met de cadeautjes en ik had gezellig verjaardagslunch met vriendinnen. Na de warme dag van gisteren kwamen er vandaag wat spetters uit de lucht en koelde het weer weer een beetje af.
We aten lekker vroeg, want Grote Zus en ik hadden nog een bijzonder uitje op het programma staan. Ik had het een beetje een verrassing gehouden, want als Kleine Zus zou horen waar we heen zouden gaan, zou ze mee willen en zouden we de rest van de dag met haar geen lang meer kunnen bezeilen. Grote Zus en ik werden op het station afgezet, waar we met z’n alle nog een ijsje aten.
Pas toen we in Amsterdam overstapte in de metro, vertelde ik waar we heen gingen. Niet naar het feest van de Toppers, waar alle mensen in het roze op weg naar waren, maar naar de Ziggo Dome er tegenover, naar Katy Perry. Ze kon het haast niet geloven! Al weken horen wij thuis bijna niets anders dan haar liedjes en nu zou ze haar in het echt gaan zien en horen. Omdat dit haar allereerste popconcert zou zijn, kocht ik ook voor haar zo’n ontzettend duur T-shirt als aandenken (lang leve het vakantiegeld)
We hadden gelukkig zitplaatsen, want Katy Perry zou pas om 21.00 gaan optreden en het zou dus wel een lange avond kunnen gaan worden. De show was in een woord fantastisch, vol met special effects, confetti kanonnen, Left Shark, vuurwerk en natuurlijk al haar grote hits. We hebben er van genoten.
2 van mijn vriendinnen waren er ook met hun dochters, maar we hadden los van elkaar de kaartjes gekocht. Toch zat een van mijn vriendinnen bijna 10 stoelen verderop! Hoe toevallig is dat. Mijn andere vriendin had staanplaatsen, maar met haar mochten wij mee terug naar haar rijden. Wonder boven wonder vonden we elkaar vrij rap na het einde van het concert. De meiden waren doodop en gelukkig waren we zo thuis en kon ze nog net voor 12 uur naar bed – morgen was er een gewone schooldag
Maandag 28 mei
De wekker ging natuurlijk veel te vroeg, maar Grote Zus was nog vol verhalen en gelukkig was Kleine Zus niet al te boos dat ze niet mee mocht. Wel moest ik beloven dat als zij 9 jaar is, wij samen ook naar een concert gaan.
De rest van de dag was een normaal school/werkdag, die ik afsloot in de sportschool. Het was daar gedurende dag heel warm geworden, dus het was extra zweten vandaag.
Dinsdag 29 mei
Vandaag was ik uitgenodigd voor een hele speciale lunch. Samen met Charlotte nam in op Amsterdam CS de tram naar de Hortus. Op deze warme dag een hele mooie plek in het drukke Amsterdam. Centre Parcs had deze locatie uitgekozen voor een perslunch, waarin we te horen kregen wat hun plannen zijn voor het komende jaar. Naast dat een heel aantal parken worden opgeknapt, wordt er in Duitsland bij Munchen een heel nieuw park gebouwd. De Managing Director uit Duitsland was speciaal gekomen om ons alle te vertellen over de bouw, de omgeving en natuurlijk het part. Naast de normale Comfort, Premium en Vip huisjes, komen daar ook nog luxere huisjes. De Market Home wordt ook mega groot en natuurlijk zal er een geweldig subtropisch zwembad bij zitten. Center Parcs Allguä zal in oktober haar deuren openen. Als je nieuwsgierig bent, neem dan een kijkje op hun Facebook pagina om de bouw op de voet te volgen.
We kregen nog een rondleiding aangeboden door de Hortus, maar helaas moest ik weer op tijd terug zijn, om de meiden van het schoolplein op te halen. Het weer was nog steeds drukkend warm en de onweer hing in de lucht. Gelukkig regende het net toen ik met mijn zussen binnen zat voor een etentje. Door onze drukke levens, is het soms moeilijk om even bij elkaar te komen om de zaken rondom mijn vaders erfenis te bespreken. We dronken nog gezellig een drankje na en zo kwam ik ook weer droog thuis.
Woensdag 30 mei
Vandaag hadden we een speciale verrassing voor de meiden. Ook deze keer was het een verrassing, maar mocht wel iedereen mee. Uit school gingen de meiden en ik alvast naar Den Haag en konden we even shoppen bij de Primark. Ik was namelijk nog opzoek naar een okergeel vest en had er eentje daar online gezien. Helaas was deze niet meer verkrijgbaar in de winkel, maar gelukkig vonden we allemaal wel een nieuwe outfit voor de zomer. Daarna namen we de tram naar Scheveningen. De meiden hadden nog steeds geen idee waar we naar toe zouden gaan. Pas toen we bij het Casino de hoek om liepen, zagen ze het DE LION KING!
Via mijn werk had ik namelijk kaartjes kunnen kopen voor de helft van de prijs. We zaten zelfs op de 4e rij in de zaal en konden de show zo heel goed zien. Bij de openingscene en als alle dieren vanuit de zaal het podium op komen waren de meiden verkocht. En wij ook, ook al was het voor ons al de tweede keer.
Donderdag 31 mei
Terwijl de meiden op school zaten, stortte ik mij op het inpakken van de koffers. Nog maar 2 nachtjes voordat wij naar New York vertrekken. De meiden slapen bij onze huisvriend en schoonzus. De hele dag was ik aan wassen, vouwen, inpakken en opruimen. Maar voordat ik weer op het schoolplein moest zijn, was dat allemaal klaar. Morgen moet ik gewoon werken en zaterdag vertrekken we al vroeg, dus veel meer tijd had ik ook niet.
Uit school had ik eerst nog een eindgesprek met de juf van Kleine Zus, want na de zomer mag zij naar groep 3. Gelukkig doet ze het heel goed op school en heeft ze het er erg naar haar zin. Maar ze gaat liever haar eigen gang dan de opdrachtjes doen van de juf. Dat zal dus nog wel even wennen worden voor haar volgend jaar. De juf zal haar in ieder geval wel gaan missen en wij de juf ook.
Na school fietste Kleine Zus en ik nog even naar de stad om haar nieuwe paspoort en mijn rijbewijs op te halen. Natuurlijk weer een goed excuus voor een lekker ijsje. Ook deed ik nog een poging een geel vest te vinden, maar ook dat leek niet te lukken. Wel hadden we zo een heerlijk meiden-middagje met z’n tweetjes. Gelukkig tilt ze niet te zwaar aan het feit dat we zometeen elkaar een weekje niet zullen zien. Ik ben wel vaker voor een paar dagen weggeweest en Papa’s Liefste ook, maar nog niet eerder te gelijkertijd. Voor ons allemaal dus ook wel een beetje spannend.
Mijn sporten sloeg ik vanavond over, want ondanks dat de koffers gepakt waren, moest er toch nog het een en andere worden geregeld, opgeruimd en schoon gemaakt worden. In plaats van bij de huisvriend slapen, slaapt hij bij ons en kunnen de meiden zo lekker in hun eigen bedje slapen, maar moet ik het natuurlijk wel een beetje netjes en schoon achterlaten voor ze.
Vrijdag 1 juni
Ook vandaag moest iedereen naar werk en school. Thuis gekomen, aten we snel, deed ik de laatste was, Papa’s Liefste nog wat boodschappen en bracht alvast de koffer van de meiden naar zijn zus. Ook kregen we het bericht dat de Squishies bezorgt waren bij mijn vriendin! Die moesten we natuurlijk ook nog even ophalen.
Zaterdag 2 juni
De wekker ging al om 5.00 zodat we rustig konden douchen aankleden en knuffelen voordat wij weggingen. Schiphol is gelukkig vlakbij, dus bracht onze huisvriend ons. Onderweg werd ik gebeld door KLM dat onze vlucht een uur vertraging zou hebben. Dat betekende dat we ons vooral niet hoefde te haasten. Omdat we alleen handbagage hebben en al ingecheckt waren, liepen we heel spoedig door alle controles heen. Wel zijn deze een stuk strenger naar Amerika, dan op een vlucht naar een bestemming in Europa.
Omdat we nu extra tijd hadden, besloot Papa’s Liefste nog even goed zijn rug en nek te laten masseren. Hij heeft al weken last van zijn rug en het was wel lekker om alles even los te maken, voordat we voor 8 uur in een vliegtuig stoel opgevouwen zouden zitten. Terwijl hij echt gemasseerd werd, mocht ik op hem wachten in een massagestoel, ook heel aangenaam. Daarna dronken we nog rustig koffie bij de Starbucks, want onze gate was nog steeds niet open. Die ging pas open op het moment waarop we eigenlijk met de aangekondigde vertraging zouden vertrekken. Het werd dus nog een beetje later. Gelukkig hebben we een pick-up in New York geregeld en kon ik deze nog even mailen, dat het later zou worden.
Het vliegtuig was helemaal vol, maar gelukkig zaten we wel naast elkaar. Ik begon met de film The Darkest Hour en al snel kregen we te eten; risotto met kip, spinazie en champignons. Voor vliegtuig eten, goed te doen. De vlucht duurde 8 uur, maar verliep zeer voorspoedig. Op het vliegveld hadden we het geluk dat we een beetje voor de drukte uitliepen en we voor de enorme massa al door de douane waren. Na een telefoontje werden we opgepikt door Manny, onze pick-up chauffeur. Deze vrolijk babbelende, van oorsprong Colombiaanse man bracht ons naar onze Airbnb. Ondanks dat het maar 28 km was vanaf het vliegveld, duurde het zeker 1,5 uur om er te komen. Maar onderweg zagen we wel al de herkenbare skyline van New York
Manny zetten ons af, bij wat hij zelf Het Kasteel noemde, een groot huis in Union City. Binnen deden het mij een beetje denken aan de Real World, programma vroeger op MTV. We stond een grote pooltafel in de kamer, overal hoekjes waar je kunt zitten en alles een beetje kitch en heel groot. We verblijven hier met 9 mensen, dus een beetje ruimte is wel lekker.
Manny had ons ook alvast laten zien waar de winkels in de buurt waren en net toen wij er naar toe wilde lopen, kwam het busje aan met Jason en Penny, mijn host-ouders uit Australie! We hebben elkaar voor het laatst gezien toen in zwanger was van Kleine Zus, dus het was een warm weerzien. Bij hun in het busje zaten ook hun vrienden, met wie ze al 2 weken door Amerika reizen. Nadat we kennis hadden gemaakt en het huis hadden laten zien, was het nog wacht op hun zoon Cameron, die ook voor deze week over kwam. Omdat we allemaal honger hadden liepen we naar de supermarkt en aten wat bij het Chicken Fastfood restaurant. We hadden natuurlijk flink wat bij te kletsen. Grappig hoe snel alles weer als ouds is.
Uiteindeljk kwam Cameron pas tegen 20.00 (locate tijd –> voor ons al ruim na middernacht) aan. Hij is nu een grote jongen van 18 jaar en voor mij nog nauwelijks herkenbaar, hahaha. We bestelde pizza en tegen 22.00 doken wij ons bed in en hadden er toen bijna 24 uur opzitten. In slaapvallen was dan ook geen enkel probleem