Het was een goed besluit om na een weekje kamperen in de bergen met regen, alles in te pakken en naar de kust te verhuizen. Zo werd ons laatste weekje vakantie er eentje met een gouden randje. Er werd veel gezwommen, lekker gegeten en gedronken, mooie dagtochtjes gemaakt en we zagen flamingo’s. Maar bovenal genoten we volop van elkaar.
Zondag 25 augustus
Na een weekje te hebben gekampeerd in de Gorge du Verdon met regen, werden we vandaag wakker in onze mobil home. We hadden allemaal heerlijk geslapen en zelfs de meiden tot 10.00 uur. Het veranderen van onze vakantiebestemming was nu al goed uitgepakt.
We zitten met ons huisje vlakbij het winkeltje en het zwembad. Samen met de meiden heb ik broodjes gehaald, omdat het de eerste keer was. Gelukkig spreekt de jongen in de winkel ook een beetje Engels, dus morgen kunnen de meiden alleen.
Na ons late ontbijt, stond het vriendinnetje van Kleine Zus al bij ons huisje om de meiden te vragen of ze mee wilden gaan zwemmen. Dat lieten ze zich geen 2x zeggen. De rest van de dag hebben we ze niet meer gezien. Zelf hebben we ook even een dagje lekker niets gedaan en wat gelezen, geblogt en geslapen. Dit is vakantie.
Aan het einde van de middag kwamen de meiden weer terug en spraken we af met de ouders van het vriendinnetje om gezellig ’s avonds te gaan eten in het restaurant naast het zwembad. Dat was supergezellig en lekker. Na afloop kregen we van het huis zelfs nog een glaasje Limocello. Zo jammer dan Papa’s Liefste nu beter geen alcohol meer mag drinken 😉
Na deze gezellige avond (met entertainment aan het zwembad) kwamen we redelijk laat pas weer terug bij ons huisje. De meiden konden we zo in bed schuiven, maar zelf bleven we nog even buiten zitten met een fles water en wijn. Vakanties zijn er ook voor om even tijd voor elkaar te hebben en tot diep in de nacht te kletsen. Dat was er deze vakantie nog niet van gekomen.
Maandag 26 augustus
Ik was blij dat de meiden vandaag zelf naar de bakker konden om brood te halen voor het ontbijt. De wijn van gisteren bij het diner en daarna thuis, plus de 2 limocello waren best wel hard aangekomen. Ik heb zelf van februari tot aan juli ook geen alcohol gedronken vanwege de pijnmedicatie voor mijn hernia, dus ik ben ook niet zoveel gewend meer.
Na een dagje niksen, was het vandaag tijd voor een mooie autoroute in de omgeving. Ik had gelezen dat de rit van Saint-Raphaël naar Cannes één van de mooiste van Europa is, omdat deze je langs de kust laat rijden, door mooie dorpjes met flinke villa’s, langs leuke strandjes en door de bergen. We besloten deze route eens te gaan ontdekken.
De eerste stop was in St-Raphaël, een mooi badplaatsje naar Frejus. Daar waren we vorige week al een keertje naar het strand geweest. Aan de overkant van de bay hadden we toen al het grote reuzenrad zien staan. Daar wilde de meiden natuurlijk wel een rondje in draaien. Gelukkig was het niet druk en konden we vrijwel meteen instappen. Bovenin hadden we prachtig uitzicht over zee, Frejus en Saint-Raphaël zelf natuurlijk.
Na nog een rondje over de boulevard te hebben gelopen, gingen we weer richting de auto. We reden daarna Saint-Raphaël uit en volgde de D559. Deze route wordt ook wel de Corniche de l’Estérel of de Corniche d’Or genoemd. De weg slingert langs de kust met aan de ene kant de blauwe Middellandse Zee en aan de andere kant de rotsen van het rode Esterelmassief. Het is samen met de D940 tussen Calais en Boulogne (Opaalkust) en van de 5 meest spectaculaire routes in Frankrijk. Onderweg stopten we her en der om van het uitzicht te genieten.
Omdat het ondertussen alweer lunchtijd was geweest, stopten we bij een mooie inham van de zee. Hier vonden een een mooie beach club, Maobi Plage, waar we aan zee een tafeltje vonden. Terwijl de meiden lekker gingen pootjebaaien, bestelden wij een koud drankje en een lekkere lunch. Natuurlijk met Salade Nicoise en crêpes voor de meiden.
We hadden de meiden beloofd bij Cannes op zoek te gaan naar de Decathlon, want ze wilden zo graag een maskersnorkel. Helaas kwamen we er halverwege de boulevard Cannes achter dat deze winkel aan het begin van de boulevard zat. We waren al behoorlijk in de avondspits terechtgekomen, maar moesten nu toch terug. Gelukkig was de Decathlon nog open en vonden we de gewenste snorkels (en badslippers en shirts voor Papa’s Liefste). Tegenover de Decathlon zat ook een Lidl, dus daar besloten we lekker kaasjes en stokbrood te halen voor op het strand.
In de grote parkeergarage onder het casino vonden we een mooi plekje. Toen we de parkeergarage uitliepen, liepen we meteen het strand op. We legden onze handdoekjes neer en de meiden doken meteen het water in om te gaan duiken. Pas toen het helemaal donker was en de buldozers het strand opkwamen om het strand bij te werken, gingen we pas weer weg. Gelukkig was de route naar huis een stuk sneller dan heen, over de snelweg.
Dinsdag 27 augustus
Zoals beloofd, na een dagje weg, nu weer een dagje strand. We sliepen weer lekker lang uit, haalden broodjes en daarna verdwenen de meiden het zwembad in. Omdat het best wel warm was vandaag, namen wij ook een duik.
Na de lunch blijven de meiden in het zwembad en deden verschillende challenges met de ouders van het vriendinnetje. Ze hadden dikke pret en wij konden zo samen nog even wat boodschappen doen in de Supermarche in het dorpje. Ondertussen kreeg ik appjes dat de meiden tijdens de proef-challenge erachter waren gekomen dat ze toch wel watermeloen lusten.
Terug in ons huisje bakte ik een stapel pannenkoeken voor de meiden. Gelukkig had ik 2 zakjes meegenomen, want van al dat zwemmen en die challenges hadden ze flink wat honger. Na het eten gingen ze nog lekker even spellen en aten wijzelf wat toastjes en andere kleine hapjes.
Woensdag 28 augustus
Eigenlijk zouden we morgen alweer vertrekken en onderweg ergens een nachtje overnachten. Maar we hadden het zo lekker en Papa’s Liefste voelde zich weer fit genoeg om in één keer naar huis te rijden. Bij de receptie boekte ik dus een extra nachtje bij op de camping. Dit ook tot grote vreugde van de kinderen.
Vandaag was het weer tijd voor een uitstapje. Online had ik gezien dat er in het plaatsje Hyeres een grote kolonie flamingo’s zouden zitten. Ook de weg naar Hyeres was weer langs de kust en door de bekende badplaatsen Sainte-Maxime en Sainte-Tropez. Dat leek ons een mooie route en een mooi einddoel.
In St Maxime stopte we als eerste voor een rondje langs de haven en over de boulevard. Vanwege onze luie ochtenden, was het alweer een beetje lunchtijd geworden en kochten we daar een zakje met Churros en een blikje fris.
De volgende stop was natuurlijk Sainte-Tropez, waar we flaneerden langs de megadure jachten in de haven. We maakten een wandeling van de kade en daarna terug door het dorpje. Hoewel het de meiden nu nog niet zoveel zegt, zullen ze het later wel leuk vinden dat we hier eens geweest zijn. In de haven had ik een snoepwinkel gezien met megagrote banaantjes en nog veel meer snoep. Beiden mochten een zakje (met echte St Tropez prijzen) snoep scheppen. Waarschijnlijk zullen ze dat het meeste onthouden aan dit bezoekje.
In Cavaliere stopten we nog even voor een drankje (en een plasje) bij een strandtentje. Ook konden de meiden daar nog even afkoelen in de zee.
Ook deze route was prachtig langs de kust en door de bergen. Helaas reden we de “verkeerde kant” op, want tussen ons en de zee zat nu nog een stuk weg. Eerder had ik al bedacht dat het misschien slimmer was geweest om eerst naar Hyeres te rijden (40 min over de snelweg), de flamingo’s te zoeken en dan via de kustweg weer naar huis te rijden. Ik had namelijk geen idee waar we de flamingo’s zouden kunnen vinden in Hyeres en straks was het te laat om ze nog te vinden.
We besloten in Hyeres eerste naar de kust te rijden en kwamen uit in de haven. Hier hadden we mooi zicht op de eilanden groep tegen over Hyeres in de zee. Maar het water was hier veel te wild voor flamingo’s. Na wat googelen kwamen we bij een natuurgebied uit met zoutvlaktes en daar zouden we ze wellicht kunnen vinden.
We parkeerden de auto voor de ingang en liepen een prachtig natuurgebied in met water overal om ons heen. In het slootje zagen we grote vissen spartelen (even vergeten hoe ze ook weer heten). Langs de weg stonden allemaal borden met uitleg over het gebied en de dieren die daar wonen. Ook moesten we regelmatig over mierensnelwegen stappen. Op de bordjes zagen we dat er een informatiehuisje was. Eigenlijk ging ik er een beetje vanuit dat daarom 18.30 uur niemand meer aanwezig zou zijn, maar dat bleek niet het geval. Deze mevrouw wist ons te vertellen dat de flamingo’s waarschijnlijk nu veel verder in het park zouden zitten. Hier zouden we ze niet kunnen zien. Gelukkig wist ze nog wel een andere zoutvlakte waar we om heen konden rijden. Daar zouden we meer kans hebben. Net toen we het rondje bijna af hadden gemaakt, zagen we ze dan toch.
Achter ons zakte op dat moment ook de zon mooi onder in de zee. Op het kiezelstrandje hebben we daar nog even een broodje met kaas gegeten en konden de meiden nog even lekker zwemmen. Natuurlijk met hun snorkels en zowaar zagen ze visjes zwemmen in de zee. Dat vonden ze echt fantastisch. Het was alweer donker toen we terugreden naar de camping.
Donderdag 29 augustus
Omdat we een dagje hadden bijgeboekt, konden we vandaag nog even heerlijk niets doen. De meiden gingen uiteraard zwemmen en wij begonnen langzaam met het inpakken van de auto. Veel van onze kampeerspullen konden natuurlijk gewoon al ingepakt worden. Aan het einde van de dag was de auto zo goed als klaar voor vertrek en hoefde alleen de laaste kleding, beddengoed en toiletspullen in de auto.
’s Avonds hadden we gezellig nog een tafeltje geboekt bij het zwembad. Daar sloten we de vakantie gezellig af met natuurlijk ook de ouders en het vriendinnetje van Kleine Zus. Ik at eindeijk Magret de canard, want dat hoort eigenlijk toch als je in Frankrijk bent. Natuurlijk was er wijn en nog een limoncello.
Tot slot deden we nog een drankje in de caravan en doken daarna ons bedje in. Voor het eerst deze vakantie moesten wij onze wekker weer zetten…
Vrijdag 30 augustus
Nou opstaan na de wekker was niet zo makkelijk. Het was niet alleen vroeg, maar de alcohol zat mij nog behoorlijk in de weg. Maar we moesten inpakken en snel het huisje schoonmaken. Ik stapte net de deur uit met de dweil, toen de campingmevrouw kwam controleren. Bij de receptie leverden we de sleutels in en kwamen we de moeder van het vriendinnetje toevallig tegen. Na haar te hebben uigezwaaid reden we naar huis.
We hadden besloten om in één keer naar huis te rijden, natuurlijk met een paar tussenstops en het traditionele ijsje bij de Mac in Hazeldonk-Zuid. Om 1.00 uur stapten we allemaal onze eigen bedje weer in.
Zaterdag 31 augustus
Het was heerlijk om weer wakker te worden in ons eigen bedje. Wel stil nu poes er niet meer is, maar ook wel fijn dat zij ons met haar gemiauw niet om 7.00 uur al wakker maakte 😉 Dit laaste weekend van de vakantie was zo goed als leeg. Vandaag hoefden we dus lekker helemaal niets. Gelukkig was het vandaag nog een heerlijke dag en settelde ik mezelf dus met een kop koffie in de tuin en nam de nieuwste Ikeagids door.
Pas na het middaguur begonnen we met het leegmaken van de auto. Ook de eerste wasjes deed ik alvast in de machine. De kinderen speelden met vriendjes en vriendinnetjes en begonnen ook alvast weer dapper aan hun LOI Kidzz typecursus.
Tot slot deden we snel nog even wat boodschappen en gingen we met de auto door de wasstraat. Omdat het nog zulk lekker weer was, besloten we ook nog een keertje te gaan BBQ-en, maar helaas werden we toch door de regen naar binnen gejaagd. Het lijkt erop dat de zomer nu echt voorbij is.