Pseudokroep en Krentenbaard zijn van die termen waar ik als moeder uiteraard wel eens van gehoord of over gelezen had. Toch had ik eigenlijk geen idee wat ze inhielden, tot gisteren en ik beide diagnoses te horen kreeg bij de huisarts.
Krentenbaard
Vlak voor het weekend zag ik opeens een pukkeltje op de kin van Grote Zus. Het leek alsof ze het had open gekrabbeld, want het was rood met een korstje erop. Ze is net 8 geworden en ik begon me af te vragen of dit al een van de eerste signalen was van de hormonen veranderingen. Je hoort dat dat steeds vroeger begint bij kinderen. De plekjes bleven rood en werden eerder groter dan kleiner. Dus ik riep steeds “blijf er nou af!”. Het was een andere moeder die vroeg of het geen krentenbaard zou kunnen zijn. Heel eerlijk had ik daar nou nooit zelf aan gedacht.
Wat is het en hoe krijg je Krentenbaard?
Krentenbaard wordt ook wel Kinderzeer of Impetigo genoemd. Hoewel het onschuldig is, is het wel een besmettelijke huidinfectie, die wordt veroorzaakt door de bacterie Staphylococcus areus. Ook kan een groep-A-streptokokken krentenbaard veroorzaken. Deze bacteriën draagt iedereen bij zich in de neus of keel, zonder daar ziek van te worden. Bij hoesten en niezen kan de bacterie wel verspreid worden. Maar natuurlijk ook door neuspeuteren komt de bacteriën aan de vingers. Zo kan de besmetting ook gemakkelijk plaatsvinden door een rechtstreekse aanraking of bijvoorbeeld via speelgoed, kleding of handdoeken. Door goede hygiëne kan verspreiding worden voorkomen. Vaak handen wassen is dus erg belangrijk.
Zoals de naam al doet vermoeden begint krentenbaard vaak in het gezicht, rond de neus en mond en in de hals, maar kan op het hele lichaam voorkomen. Het begint met een bultje, dat veranderd in een blaasje, wanneer die kapot gaat komt er vocht uit. Wanneer dit stolt komt er een honinggele doorzichtige korstje op. Zolang de blaasjes vocht afscheiden, is het besmettelijk. De huid kan jeuken of pijnlijk zijn.
Krentenbaard komt op alle leeftijd voor, maar veel vaker bij kinderen tussen 2 en 12 jaar. Volwassenen hebben er een bepaalde weerstand tegen ontwikkeld in de loop der jaren. Toch ontstaat er geen volledige immuniteit. Je kan de infectie dus ook meerdere keren krijgen.
Wat kun je doen tegen Krentenbaard?
Nadat ik eens gegoogeld had op afbeeldingen van krentenbaard, was ik er wel van overtuigd dat dat het moest zijn. Omdat ik in de buurt was, liep ik de apotheek binnen. Maar helaas kon ik een crème niet zomaar mee krijgen en moest ik toch eerst langs de huisarts.
Daar was de diagnose vrijwel meteen gesteld en kregen we een recept voor fusidinezuurcrème. Deze crème bevat antibiotica en moet 3x per dag worden aangebracht op de plekjes op de huid. Hiermee verdwijnt de besmetting binnen 48 uur. Om de jeuk te verminderen kan zinkzalf (zinkoxide) helpen. Het bijkomende voordeel is dat de blaasjes zo sneller indrogen. Krentenbaard gaat binnen 1 tot 3 weken over. Er blijven geen littekens achter.
Natuurlijk is heel belangrijk niet te krabben aan de plekjes en heel vaak je handen te wassen. Zo voorkom je het beste de verspreiding van de bacterie. Wij hebben voor de zekerheid ook alle knuffels naar even in de was gedaan. Kinderen met krentenbaard kunnen gewoon naar dagverblijf, peuterspeelzaal, of school.
Pseudokroep
Bij Kleine Zus hadden we dit weekend een ander probleem. In de nacht van zaterdag op zondag werd ze in paniek wakker en had een soort bronchitis hyperventilatie. Ze was benauwd en klonk vol en was heel hees. Door het huilen was het inademen stotend en ook had ze een nare zeehondenhoest. Met wat geruststelling en knuffelen kalmeerde ze wel en al snel wilde ze gewoon weer in haar bedje slapen. De volgende dag had ze nergens meer last van, behalve een gewone verkoudheid.
Omdat dit ook al een keertje eerder was voorgekomen en ze als baby een Happy Wheezer (piepende ademhaling, maar verder blije, niet zieke baby) was. Leek het me daarom goed om het toch ook maar voor te leggen aan de huisarts, aangezien ik er nu voor Grote Zus toch was. Haar diagnose was dat Kleine Zus zeer waarschijnlijk een pseudokroep had gehad.
Wat is het en hoe krijg je Pseudokroep?
Pseudokroep is een virus-ontsteking van de bovenste luchtwegen. De slijmvliezen van de stembanden en bovenste luchtwegen raken ontstoken en zwellen op. Daardoor klink je hees met blafhoest en gaat het inademen erg moeilijk en heeft een gierend geluid. De lichaamstemperatuur is normaal, of hooguit 38 graden.
Angst en huilen maken het ademhalen natuurlijk nog moeilijker. Pseudokroep komt vooral voor bij kinderen van 6 maanden tot vijf jaar en is verder meestal onschuldig. Een aanval van pseudokroep kan één keer voorkomen, of een aantal avonden achter elkaar. Soms zijn er aanvallen met grotere tussenpozen. Wel komt het vaker voor in de herfst en winter, wanneer je natuurlijk ook meer de verkoudheden ziet.
Wat kun je doen tegen Pseudokroep?
Als je kind een pseudokroep heeft is het belangrijk om zelf rustig te blijven en je kind te kalmeren. Dit lukt niet als je zelf paniekerig wordt. Vaak helpt het om je kind af te leiden met een boekje of speeltje. Ook kan het helpen om samen in bad te gaan of onder de douche. Warme, vochtige lucht kan soms helpen de hoestprikkel te verminderen. Mocht je kind dat niet willen dan kun je ook in de afgesloten badkamer gaan zitten en alleen de hete kraam aan te zetten. De werking van stoom op pseudokroep is wetenschappelijk niet aangetoond. Maar op deze manier samen met uw kind bezig zijn kan al veel rust geven.
Omdat de aanval van pseudokroep vanzelf overgaat kregen we geen preventieve medicatie mee. Vaak zijn de verschijnselen verdwenen binnen een paar uur helemaal verdwenen en kan je kindje ook weer rustig slapen. Wel kregen we het advies om bij een volgende aanval meteen naar de huisartspost te gaan, zodat zij het kunnen bevestigen dat het gaat om een pseudokroep. In ernstige gevallen wordt er dan een corticosteroïd voorgeschreven. Dit remt de ontsteking, waardoor de zwelling bij het strottenhoofd minder wordt en de benauwdheid af kan nemen.
Bron; Thuisarts.nl, Wikipedia en RIVM
Foto Bron; Shutterstock
Maike Lamain says:
Vraag voor de zekerheid ook op school na wat
ze doen met kinderen met krentenbaard. Toen Milan het
een aantal jaar geleden had toen hij nog bij de kleuters
zat mocht hij pas weer naar school toen het echt niet
meer besmettelijk was.
Mama's Liefste says:
Goed dat je het zegt. Ik heb het wel gezegd tegen de meester waarom ze naar de dokter moest, maar daar werd verder niet echt op gereageerd dat ook thuis moet blijven. Mogelijk is dat wel anders tussen de kleuters en basisschoolleerlingen
Saskia says:
Jeetje wat vervelend. Hopelijk is ze er snel weer vanaf.
Pseudokroep, ik had er eigenlijk nog nooit van gehoord. Hopelijk krijgt ze geen aanvallen meer.
Saskia onlangs geplaatst…Schoenzet kalender 2016
Mama's Liefste says:
Gelukkig bij een keer gebleven, maar weet nu gelukkig wat te doen
Nicole Orriëns says:
Krentenbaard vond ik altijd echt de hel! Het was enorm lastig om er weer af te komen bij de kinderen. En het ziet er zo onsmakelijk uit…