Deze week was de laatste schoolweek voor de kerstvakantie. Traditiegetrouw de zwaarste week van het jaar. Er moet dan namelijk van alles nog geregeld worden, op school, thuis, werk en de kinderen zijn vaak al erg moe van alle prikkels in de decembermaand en erg toe aan vakantie. Aan het begin van de week dacht ik nog “het valt allemaal wel mee”, maar halverwege de week stortte ik zelf ook in. Vandaar een wat “rustigere” week ook op mijn blog en social media kanalen. Ik heb ook minder foto’s gemaakt deze week, maar ik wilde toch graag mijn weekoverzicht met jullie delen.

Vanaf deze plek wil ik al mijn lieve lezers ook alvast hele fijne kerstdagen wensen. Geniet van elkaar, rust uit, eet lekker en proost op een mooi kerst.

Zondag 17 december 2017

Vandaag was de agenda leeg en hoefde we nergens naar toe. We hebben daarom lekker een rustig de dag doorgebracht. Omdat ik nog kaartje voor de film Coco had gekregen, besloten we na de lunch die te gaan zien. We gingen ruim op tijd weg, zodat we bijna een uur te vroeg in Den Haag zouden zijn. Ik moest nog wat kleding terugbrengen, dus dat kwam mooi uit. Helaas stond de hele binnenstad van Den Haag vast en was er geen parkeerplek te vinden. Na zeker 45 min rond te rijden vonden we eindelijk een plekje. Gelukkig nog net op tijd in de bioscoop. Omdat we het voorfilmpje van Olaf al hadden gezien, nam ik die 20 minuten om de kleding terug te brengen. Nog net op tijd ploft ook ik in de bioscoopstoel.

Coco is een erg mooie en ontroerende film en de meeste (grote) mensen in de zaal moesten wel een traantje wegpinken. Om deze dag in stijl af te sluiten besloten we te gaan eten bij de Mexicaan. Iets was wij zonder kinderen regelmatig deden, maar nu eigenlijk nooit meer. Gelukkig zit het restaurant Popocatepetl vlakbij de bioscoop. Natuurlijk bestelde we meteen Nachos als voorgerecht.

Op aanraden van de ober koos Grote Zus een Virgin Mojito (ginger ale – mint – limoen – suiker) Die smaakte haar prima. Dat wordt nog wat later 😉

Maandag 18 december 2017 

De laatste school/werk week is aangebroken. Ergens ook de leukste week omdat de school vrolijk versiert is, er veel liedjes gezongen worden en natuurlijk het kerstdiner op school. Bij het wakker worden vraagt Kleine Zus al elke ochtend wat we gaan doen; naar school – en daarna? – naar de BSO – en daarna? – naar huis, eten en naar bed – en daarna?….. net zo lang tot we uitkomen bij het kerstdiner.

Geen foto vandaag, want er is verder gewerkt, gesport en daarna vroeg naar bed gegaan.

Dinsdag 19 december 2017

Nadat ik de meiden op school had afgezet, fietste ik door naar het notaris kantoor. Alle papieren rond de erfenis van mijn vader waren uitgezocht en we konden gelukkig zonder verdere grote problemen alle 3 de erfenis aanvaarden. Dit betekent ook dat ik executeur zal zijn en moet zorgen dat alles netjes geregeld wordt. Nog een baantje erbij dus. Mijn andere zus was er ook om te tekenen (mijn jongste had dit eerder van de week al gedaan) en samen dronken we daarna nog even koffie.

Daarna moest ik door naar het ziekenhuis. Eigenlijk niet mijn werkdag, maar we willen voor het einde van het jaar nog 1 deelnemer toevoegen aan het onderzoek en vandaag zouden we dan screening doen, zodat er morgen meteen gestart zou kunnen worden.

Omdat ik nu toch in de stad was, kon ik meteen langs bij de bank om de rekeningen van mijn vader om te zetten. Helaas zou dit een aantal dagen gaan duren (mogelijk zelfs 30 dagen), maar gelukkig zou ik binnen komende rekeningen al wel kunnen afgeven bij de bank en zouden zij dat regelen. In de kluis mocht ik helaas ook nog niet.

’s Avonds had ik een gezellig etentje met vriendinnen in de stad. Nog even bijkletsen voordat de kerstdrukte losbarst. Waarschijnlijk waren er meer mensen die dat hadden bedacht, want het was erg druk overal.

Woensdag 20 december 2017

Een rommelig dagje vandaag. Eerst thuis gewerkt en bijna alle deelnemers van het onderzoek gebeld om ze fijne kerstdagen te wensen en te informeren hoe het gaat. Gelukkig allemaal goed, dus ook ik kan met een gerust gevoel de kerstdagen in.

Nadat ik de meiden uit school had gehaald, door naar het ziekenhuis. Zij moesten zich even zelf vermaken met een iPad en stiften, terwijl ik de laatste deelnemer van ons onderzoek alle informatie meegaf om te starten met het onderzoek.

Dit duurde gelukkig niet al te lang, zodat we daarna in de stad meteen de inkopen konden doen voor het kerstdiner. Gelukkig hadden ze allebei hetzelfde kaartje gekozen en werden het kaasblokjes en plakjes worst. Ook wilde ik meteen even bij de bank langs om de al binnengekomen rekening te laten betalen. Dit duurde allemaal wel wat langer, maar de meiden vonden het wachten gelukkig niet erg. Toen bleek dat de rekeningen al omgezet waren en kan ik vanaf nu de bankzaken zelf regelen. Helaas geen sleutel van de kluis bij mij, dus morgen maar weer terug.

Thuis gekomen was het al laat en was het etenstijd en naar bed! Zelf viel ik ook vrijwel meteen daarna in slaap op de bank – geen foto’s gemaakt vandaag en geen blog voor morgen

Donderdag 21 december 2017

Hoera! Bij het wakker worden, kwamen we bij het opnoemen van het dagprogramma al snel bij het kerstdiner uit – Wat gaan we doen vandaag? – naar school – en daarna? – naar huis – en daarna? – KERSTDINER! Op school was alles al helemaal in kerststemming en werden alle kinderen en ouders verwelkomt door het koor van ouders en docenten met kerstliedjes.

Omdat ik nog het een en ander moest regelen in de stad, besloot ik eerst naar mijn vertrouwde koffietentje te gaan voor koffie en om nog toch nog een blog te schrijven voor vandaag. Al vrij snel kreeg ik de melding van mijn webhost dat er veel traffic was op mijn site. Eerst dacht ik dat het zou komen door de blog van Mamaliefde. Want haar blog over 50+ Makkelijke Kersthapjes Voor Kerstdiner Op School Van De Kinderen was opgepikt door het AD en daarin staat ook een link naar mijn blog. Maar al snel bleek dat was het niet. De Facebookpagina van Loedermoeder had mijn blog over het laten slapen in de kleren voor morgen gedeeld en daar kwamen weer heel veel reacties op binnen. Het blijft toch wel lachwekkend dat over zo iets onzinnigs als de keuze tussen een pyjamabroek of een legging bij een kind van 2 zoveel stof doet opwaaien. Maar ik klaag niet, als blogger ben je altijd erg blij als je bezoekersaantallen door het dak gaan. Ik sluit dit jaar hierdoor nu al ruim af boven de magische grens van 10.000 bezoekers deze maand.

Met wat minder druk om de blogcijfers van deze maand, bestelde ik nog een kop koffie met een stuk taart ;). Een vriendin was ook in de stad, dus dronken we nog samen wat koffie en daarna ging ik de laatst inkopen doen voor het kerstdiner. Bij de Xenos waren alle kerstspullen al voor de helft afgeprijsd en kocht ik toch ook maar eens een foute kersttrui met muziek en lampjes. Deze ontbrak nog in mijn kledingkast en op 27 december hebben we een foute-kersttrui-verjaardagsfeestje.

Bepakt en bezakt kwam ik weer aan bij de bank en mocht eindlijk de kluis van mijn vader in. We hoopte daar nog wat papieren te vinden die we zochten. Helaas zouden deze er wel in, maar verouderde versies. Mijn jongste zus kwam uit haar werk net langs fietsen, dus dronken we samen een kopje koffie ((ja dat was al kopje 5 voor vandaag). Ik had daarna nog net genoeg tijd om alles thuis af te zetten en daarna de meiden van school te halen en te beginnen aan de hapjes voor het kerstdiner. Gelukkig zijn ze nu groot genoeg om te helpen.

Het eindresultaat was prachtig, maar helemaal vergeten om een losse foto te maken van onze kerstboomprikkers (tomaatje, druiven, kaasster) te maken. Rechts op de foto kun je ze nog wel zien. Beiden kregen een schaal en een halve kool met prikkers mee voor her diner.

Daarna was het tijd voor het haar. We liepen al weken met het idee rond om de kerstboom te maken naar aanleiding van een filmpje dat we op Facebook hadden gezien. Het haar van Grote Zus is zo lang, dat we er zelfs een 2 literfles cola (leeg) onder konden verstoppen. En dat is ook meteen de truck! De lichtjes kocht ik bij de Xenos en veranderde langzaam steeds van kleur. Samen met de Zenner accessoires die we tijdens de vlechten workshop hadden gekregen, tuigde we de haar kerstboom verder op. Kleine zus besloot toch liever met een gewone vlecht naar school te gaan.

Al onderweg naar school gingen de lampjes al aan en kregen we veel reacties. Op school waren we net op tijd en kwam Grote Zus als laatste de klas in en had dus ook een mooie entree. Er werd gelachen, maar ook veel Oh en Ah. Ze nam alle complimentjes netjes in ontvangst en genoot van de aandacht. Stiekem wel een beetje trots dat ze lekker doet wat ze zelf leuk vind en zich niets aantrekt of andere dat misschien een beetje gek vinden.

Het kerstdiner was voor beide een succes. Zelf had ik even een uurtje om ook bij te komen met een vriendin op het schoolplein. Voor de ouders is daar dan wat te drinken te krijgen en een lekker hapje. Wel duurde het even voordat we thuis waren, want vanaf de klas naar de fiets werden we nog diverse keren aangesproken over het kapsel en hoe we dat voor elkaar hadden gekregen.

Mijn sportavondje liet is voor wat het was en wederom viel ik al snel op de bank in slaap. Voordat ik naar bed ging, nam ik nog snel mijn eerste antibiotica pil, want mijn weerstand laat mij iets in de steek en heb ik weer eens blaasontsteking. Dat kan er ook nog wel bij.

Vrijdag 22 december 2017

Daar is hij dan, de laatste dag naar school van het jaar! Kleine Zus heeft het in haar hoofd dat ze nu kan fietsen zonder zijwieltjes en stond er op dat ook wel zelf naar school kon fietsen. Helaas was het bij het oefenen gisteren nog niet echt gelukt om overeinde te blijven. Maar om de motivatie niet de kop in te drukken, besloten we vanochtend te fietsen naar de BSO, die is wat dichterbij dan school. Ik moest haar wel aan de kraan overeind houden, maar uiteindelijk zijn we toch aangekomen bij de BSO.

De school was al om 12.00 uit, maar ik moest gewoon de hele dag werken, dus waren de meiden gezellig een lange middag bij de BSO. Daar oefende Kleine Zus nog met het fietsen en zowaar kon ze bijna helemaal zelfstandig naar huis fietsen! Met een beetje oefenen deze vakantie, kan ze volgende jaar ook zelf naar school fietsen. Wat een mijlpaal

Papa’s Liefste had kerstdiner op werk en je raadt het al, nadat de kinderen in bed lagen, viel ik ook vrijwel meteen in slaap.

Zaterdag 23 december 2017

Hoera! Vakantie! Ook geen balletles, dus konden we heerlijk uitslapen. We hebben dat dan ook zeker gedaan. Voor de oplettende lezer, die zich afvraagt wanneer we dan onze kerstinkopen hebben gedaan; die zijn dus nog niet in huis…. Omdat we vandaag eigenlijk niet naar de supermarkt durven ivm de drukte, besloten we daarmee toch nog maar een dag te wachten. Ook zijn de meeste winkels hier open op eerste en tweede kerstdag, dus geen paniek dat we niets te eten zullen hebben deze kerst. We hebben de hele middag verder rustig aan gedaan, want we moesten wachten op de postbode die de nieuwe telefoon van Papa’s Liefste kwam brengen. Uiteraard kwam die pas op het allerlaatste moment..

We sloten deze week af met het laatste blog-uitje van het jaar. We mochten namelijk komen kijken bij Madurodam. Speciaal deze winter/kerstvakantie zijn ze op sommige avonden open tot 20.00. Natuurlijk zijn alle huisjes en straten in kerstsfeer, is er een speciale speurtocht voor de kinderen en kun je je opwarmen bij een vuurtje. Mijn vader had mij ooit beloofd mee te nemen naar Madurodam in het donker, helaas is dat er niet meer van gekomen, maar daardoor heb ik er wel nu extra van genoten.

FIJNE KERSTDAGEN!