Donderdag was het Internationale Rollercoaster Dag, nou ik kan je zeggen dat wij de hele week in een achtbaan hebben gezeten. Van bezoekjes aan de tandarts, de bioscooop, afscheid bij de dierenarts en naar een onverwachte opname op de Eerste Hulp Hart. Waar we ingezet hadden op een rustig weekje thuis, liep alles even anders deze week.
Zondag 11 augustus
Toen we beneden kwamen, merkten we meteen dat het niet zo goed ging met onze poes. Ze liep nog wel naar haar etensbakje, maar de kracht was een beetje uit haar achterpoten. Omdat ze rond deze tijd 22 jaar is geworden, wisten we wel meteen dat ze niet heel lang meer zou leven. De meiden waren toch wel erg verdrietig door dit nieuws. Ze maakten een lekker plekje voor haar op de bak en brachten haar haar lievelingseten (Felix Soup).
De zondag begon daarna lekker op het strand. De meiden zouden daar een uurtje de Zee-Wobbel-Yoga Workshop doen. Romantisch had ik gedacht dat wij dan lekker op een terrasje konden ontbijten. Helaas was het echt Nederlands zomerweer en moesten we eerst wachten tot de (niet-voorspelde) regen voorbij was. Gelukig kwam er uiteindelijk wel een waterig zonnetje door.
Na de yoga gingen we weer huiswaarts, zodat Papa’s Liefste verder kon met zijn schilderklus. Hij had een grote steiger in het midden van de woonkamer opgebouwd, zodat we onze nieuwe lamp konden ophangen. Omdat hij de steiger alleen voor een hele week kon huren, besloot hij ook daar meteen maar gebruik van te maken om het plafond en de muren van de vide te schilderen.
Maandag 12 augustus
Terwijl Grote Zus bij haar vriendinnetje ging spelen, Papa’s Liefste naar zijn revalidatie ging, gingen Kleine Zus en ik naar de tandarts. Vandaag was ik aan de beurt voor een flinke wortelkanaalbehandeling. Bij mijn laatste bezoek waren er foto’s gemaakt en toen bleek één van mijn kiezen bijna helemaal hol te zijn, terwijl er aan de buitenkant niets van de zien was. Tijd dus voor een renovatie.
Gelukkig waren de 3 verdovingen het meest vervelend van te behandeling, dus zodra ik klaar was, fietste ik met Kleine Zus langs de HEMA om samen even te lunchen. Ik hield het even bij een koffie, want langzaam begon de verdoving uit te werken en kauwen lukte niet echt. We aten daarom ’s avonds ook maar makkelijk lekker soep.
Dinsdag 13 augustus
Vandaag een rustig dagje. Omdat we nog kaartjes hebben voor de film Ugly Dolls, besloten we vandaag te gaan. Hij draaide gewoon bij ons in de stad, rond 12.30 uur. Een prima uitje dus om de dag te breken. De meiden vonden het een erg leuke film en ik was blij met popcorn.
Na de film rommelden we lekker wat in huis. De meiden wilden na het eten nog even in bad. Omdat wij ’s avonds nu (eindelijk) The Bridge bingewatchen, was ik de meiden eigenlijk een beetje vergeten. Toen ik 2 uur later eens ging kijken, trof ik ze zo in bad aan..
Woensdag 14 augustus
Onze dag begon heel vroeg met de première van de Angry Birds 2 film in Amsterdam. Bijna de hele stemmencast was daarbij en tot grote blijdschap van de meiden, was Enzo Knol er ook. Ze spotten hem bij aankomst meteen al op de rode loper, samen met Rico Verhoeven.
Voordat de film begon, werden de stemacteurs allemaal nog even geinterviewd en was er een optreden van DO. Daarna mochten we allemaal naar de zalen. Er waren wel 4 zalen waar de film gedraaid werd voor de première. Je kunt je wel voorstellen hoe druk het was.
We hebben erg genoten van deze film. Echt een aanrader voor de vakantie. Na afloop bleven we nog even wachten om te kijken of de meiden op de foto konden met Enzo Knol. Gelukkig was dat geen probleem en was hij ook zo aardig om een handtekening te geven. Ook Rico Verhoeven en Bibi wilden wel met de meiden op de foto. Op weg naar de uitgang kwamen we ook nog de Angry Birds tegen voor een foto.
Wat we de hele week al hadden vermoed, was gebeurd tijdens ons uitje naar de film. Onze poes Julia was op de bank rustig overleden. Omdat de meiden de hele week al beetje bij beetje afscheid hadden genomen en haar nog veel hadden geaaid en verzorgd, was het verdriet nu niet heel erg groot. We hebben een mooi doosje uitgezocht en haar naar de dierenarts gebracht. Voor Papa’s Liefste en mij sluit hiermee ook een tijdperk. Zolang wij samenwonen, woont Julia al bij ons. Ze zal zeker gemist worden.
Natuurlijk ging op dat moment ook net de wasmachine stuk! Ik had na de laatste wasbeurt al sliertjes rubber gevonden, maar nu was de hele vloer nat. Dat dus snel opgedweild, was in een zak gedaan en een nieuwe wasmachine besteld. Want voordat we op vakantie gaan, moet ik echt nog wel een paar wasjes doen. Helaas is het deze week erg druk en kunnen ze hem pas vrijdag bezorgen. Gelukkig net op tijd.
Na het laaste afscheid bij de dierenarts, gingen we naar de AH aan de overkant voor een perenijsje. Dat is een soort traditie geworden tussen Papa’s Liefste en Grote Zus. Na het wegbrengen van onze andere katten Romeo en Boris, hebben zij steeds samen een perenijsje gegeten. Nu namen we de ijsjes mee naar mijn zus. De meiden zouden daar namelijk een nachtje slapen en kon ik mooi mijn wasje daar opnieuw in de machine doen.
Nu we een avondje zonder de meiden waren, reden Papa’s Liefste en ik door naar Amsterdam. Daar mochten we namelijk als één van de eersten de nieuwste film van Quentin Tarantino zien: Once Upon A Time… in Hollywood. Hij was deze week al in première gegaan, maar wij mochten hem gaan zien in het filmmuseum EYE. Dit is de enige locatie in Nederland waar je de film kunt zien in 35mm – het orginele filmformaat.
We moesten er wel even voor gaan zitten, want de film duurt 2,5 uur. Maar dat is zeker geen straf, want het is weer een mooi verhaal met alle Tarantinokenmerken. Zeker een aanrader om te gaan zien en helemaal in het EYE filmmuseum.
Donderdag 15 augustus
Het was vanochtend extra stil toen we wakker werden, geen kinderen en geen gemauw van een hongerige kat. Helaas konden we niet echt uitslapen, want niet alleen moesten we op tijd de meiden ophalen, maar ook was het vandaag de beurt aan Kleine Zus om plaats te nemen in de tandartsstoel. Bij de laatste controle had hij toch een bruin plekje gevonden dat hij wilde wegslijpen en vullen. Ze deed het heel erg goed en was dan ook snel weer uit de stoel.
Na de tandarts hadden de meiden nog even tijd om thuis te lunchen. ’s Middags mochten ze namelijk een paar uurtjes een kijkje nemen achter de schermen bij de Albert Heijn. Dit was één van de activiteiten uit de VakantiePas die de meiden op school hadden gekregen. Ze kregen zelfs een uniform aan, naamplaatje op en een hoedje.
Ondertussen ging ik een paar uurtjes werken in het ziekenhuis en haalde Papa’s Liefste rond 15.30 uur de meiden weer op. Ze zaten net achter de kassa toen hij aankwam en kon zo zijn boodschappen bij hen laten afrekenen.
Omdat morgen de steiger weer terug moet en het deze week eigenlijk best wel druk was geweest om alleen te schilderen, hing Papa’s Liefste de lamp op en werkte de hele nacht door om de kozijnen ook nog te verven. Dat had hij misschien beter niet kunnen doen….
Vrijdag 16 augustus
Omdat het voor mij de laatste dag op werk was, trakteerde ik mijn collega’s op gevulde koeken. Het is een oude traditie om te trakeren als je op vakantie gaat. Helaas is deze traditie een beetje weggezakt, dus leek het mij leuk om hem weer op te pakken.
Rond de lunch kreeg ik een appje van Papa’s Liefste dat ondanks dat hij wat had bijgeslapen toch veel overslagen bleef houden. Op zijn thuis-meet-apparatuur van het ziekenhuis stond dat hij mogelijk atriumfibruleren had. Nadat hij zijn gegevens aan het ziekenhuis had doorgegeven, werd hij meteen terugbeld dat hij zich beter even kon komen melden bij de Eerste Hulp Hart. Kleine Zus was gelukkig op de BSO, dus hoefde alleen Grote Zus mee. Ik rondde zo snel mogelijk mijn werk af, om ook richting het ziekenhuis te gaan.
Ongeveer tegelijkertijd kwamen we aan bij het ziekenhuis. Hij kreeg een bed en werd meteen aangesloten. Omdat hij binnen 48 uur van het starten van het atriumfibuleren was gekomen, konden ze dit makkelijk resetten door hem een elektrische schok te geven, ook wel klappen of cardioversie genoemd. Daarvoor moest hij wel eerst 6 uur nuchter zijn, want hij zou een roesje (uiteraard) krijgen. Tegen 17.30 uur zouden ze het doen. Ik en Grote Zus gingen toen naar huis, want Kleine Zus moest van de BSO gehaald worden en de wasmachine zou ook tussen 19.00-20.00 uur bezorgd worden.
Bij de BSO aangekomen ontdekte ik dat ik ook nog eens mijn sleutels niet bij mij had. Gelukkig maar dat de buren vanmiddag thuis waren gekomen van de vakantie en een reservesleutel hebben. We haalden snel wat te eten bij de supermarkt en liepen naar huis.
Nadat we binnen waren en de meiden poffertjes hadden, belde ik met het ziekenhuis om te horen hoe het gegaan was. Gelukkig goed en het atriumfibuleren was gestopt. Zijn hart had weer een normale hartslag. Wanneer hij zijn roes had uitgeslapen, zou hij weer naar huis mogen.
Snel kon ik nog even ruimte maken in het washok voor de wasmachine, want die was ook onderweg. Gelukkig heeft CoolBlue de regel dat zij hem voor je installeren en de oude weer meenemen. Al met al had ik er dus weinig werk aan. Maar je kunt je voorstellen dat toen Papa’s Liefste rond 21.00 uur thuis was, de meiden in bed lagen, ikzelf ook niet veel later onder de wol kroop.
Zaterdag 17 augustus
Eigenlijk waren we van plan geweest om vandaag op vakantie te gaan, maar dat hebben we maar even uitgesteld. Zo konden we vandaag een beetje uitslapen en bijkomen van gisteren. De artsen hadden gezegd dat er geen enkele reden was om niet op vakantie te gaan. Maar van inpakken was natuurlijk weinig gekomen en we wilden ook even aankijken hoe Papa’s Liefste zich voelde. Die voelde zich gelukkig goed, op een gevoel van een kater na.
De rest van de dag deden we dus verschillende klusjes en boodschappen en bereiden we ons voor op de vakantie, die we na deze week allemaal wel kunnen gebruiken.
Jolanda says:
He, wat schrikken. Wel hele mooie lamp!
Rustig aan, fijne vakantie.